Este es un espacio donde sobrevivientes de trauma y abuso comparten sus historias junto a aliados que los apoyan. Estas historias nos recuerdan que existe esperanza incluso en tiempos difíciles. Nunca estás solo en tu experiencia. La sanación es posible para todos.
0
Miembros
0
Vistas
0
Reacciones
0
Historias leídas
Para obtener ayuda inmediata, visite {{resource}}
Hecho con en Raleigh, NC
Lea nuestras Normas de la comunidad, Política de privacidad y Términos
¿Tienes algún comentario? Envíanoslo
Historia original
Hay esperanza. Todavía no la creo del todo porque estoy sumido en el dolor. Y tú también, ahora mismo. Es horrible, y nos sentimos solos. Porque hemos aprendido a estar solos. Porque la única forma en que tú y yo sobrevivimos a esta vida es solos. Había demasiado en juego. Así que eso es: solos era la forma de hacerlo, para que nunca volviéramos a ser lastimados, como lo fueron, a un centímetro de nuestras vidas, tal vez incluso a costa de nuestras vidas. Recuerda que eres un sobreviviente. Un guerrero. Tal vez eras como yo: un niño pequeño e indefenso, a merced de una fuerza malévola que fingía ser tu cuidador. Y sin embargo, aquí estás: vivo. Fue horrible. Fue aislante. Si eres un alma gemela, sabes que significaba que tenías que descubrir el resto de tu vida como un lobo solitario. Un guerrero. Una persona dolida, herida y confundida que intentó hacerlo todo ella misma, con una fachada hermosa y artísticamente construida que simplemente ESPERABAS que el mundo creyera: la fachada de alguien "normal". La fachada de alguien que no fue violado, usado, abusado ni engañado. La fachada de alguien tan bien adaptado, tan popular, sexual, sexy o querido, que finalmente sería aceptado como el camuflaje que usaba ante el mundo, incluso cuando esa fachada se resquebrajaba repetidamente por la rabia, el dolor, la traición, el suicidio o la propagación del trauma que le infligieron para empezar. Bueno, la cosa se está poniendo fea. Si estás leyendo esto, sabes que ya no hay forma de esconderse. Solo puedo decir: Hay esperanza. Está muy lejos, para ti y para mí. Pero ahí está. Y la clave —qué maldita sea— está en abrirse a los demás. Absolutamente: hay personas horribles, peligrosas y abusivas en el mundo: personas como mi madre, y personas como tu padre, o tu madre, o tu tío, o tu hermano, o tu abusador, sea cual sea la forma que hayan tomado en tu vida. Pero también hay personas seguras en el mundo. Existen. Hay sanadores verdaderos y benévolos: personas con un don genuino y divino para ayudarte a sanar tu corazón, tu sexualidad, tu cuerpo y tu alma abrasada. Lo sé, porque he conocido a algunos. Estoy en pleno proceso de recuperación, pero te animo a que abras tu corazón a la posibilidad de que quizás, solo quizás, conozcas personas que puedan comenzar a ayudarte a sanar también. Algunos recursos que estoy aprovechando: Medicina vegetal para el alivio del trauma (absolutamente enorme). Trabajo somático/corporal. Libros como "Seducido silenciosamente", "No más víctimas", "El cuerpo lleva la cuenta". Terapia de conversación. Una práctica meditativa. Y, sobre todo, la búsqueda de una comunidad. Si no tienes a nadie, escríbeme a email. Quizás, como tú, soy un alma aislada, protectora y profundamente escaldada por años de maltrato maternal; así que podría tardar un poco en responder. Pero lo haré. Eres una hermana o un hermano de armas, y te respeto por leer esto. Ojalá ambos sobrevivamos. Ojalá que, algún día, ambos superemos la supervivencia más allá de nuestros sueños.
Quiero sanar con todas mis fuerzas. Quiero volver a confiar. Quiero confiar en la comunidad. Quiero amar. Quiero poder correrme libre, feliz y abiertamente con una mujer y darnos a ella y a mí el éxtasis sexual que MERECEMOS. Sanar significa separarme de mi horrible "madre", para siempre. Ella no significa nada para mí. Porque lo que me quitó es invaluable.
Mi madre me usó, me preparó, abusó sexualmente y, en última instancia, me humilló y castigó sexualmente durante años cuando era un niño, un prepúber, un adolescente y un niño púber. Es un maldito monstruo. Me utilizaron hasta casi matarme. Apenas sobreviví. Ni siquiera quiero admitirlo, pero la cantidad de intentos de suicidio a los que he sobrevivido me convierte en un maldito HÉROE. No me hospitalizaron, no estuve al borde de la muerte, pero estuve cerca. Me apreté las ataduras del cuello con las que me ahorqué cuando tenía once y doce años, hasta que casi me estrangulan. Bebí o abusé de mí mismo casi hasta la muerte demasiadas veces de adolescente y de adulto. En fin, las cosas horribles que hizo implicaron primero prepararme y usarme, seducirme, completamente, emocional, sensual y sexualmente. Cuando era niño, esta horrible mujer que me hacía llamar mi madre me envolvía las piernas en la cama repetidamente. Y otras partes. Y decir cómo un "bebé" necesita la piel de una madre (yo era adolescente). Cómo el "amor más puro" del mundo es el de una madre y su hijo. Todo era mentira. Una horrible, terrible perversión de la verdad para preparar el terreno para su abuso. Solía humillarme sexualmente. Me llevaba al baño de nuestro pequeño piso en City y me masturbaba la polla y me hacía llegar al clímax. Y me corría en el suelo y ella me gritaba. Tan enfadada conmigo. Por lo que hice, por lo que me obligó a hacer. Pura, increíble, insoportable rabia en su cara. Quiero llorar. Y la rabia cuando me corrí en el suelo del baño. Enfadada conmigo, enfadada con mi erección (¡que ella me obligó a tener!). Tan enfadada con esa erección que me estaba provocando intencionadamente. Me odiaba. Odiándome. Proyectando SOLO odio puro, horrible, iracundo, vengativo y horrendo sobre mí. Gritos. Sus gritos fenomenales. Que sacudirían toda la casa, harían temblar el techo. Me pregunto si fue violada por su padre o por su hermano. Debió de serlo. Usar a un niño pequeño, a una niña pequeña como esa. La devoración sexual en sus ojos. Estoy tan avergonzada. Me siento fatal. QUE SE JODA ESA BRUJA. NO QUIERO MORIR. POR SU CULPA. Monstruos horribles como mi "madre" —no había nada en ella que tuviera nada parecido a la energía de una madre— deben rendir cuentas. ¡Que dejen de lastimar a los niños! Me lastimó todo en mi vida. La rabia sexual y el dolor. La forma en que he transmitido el trauma lastimando a casi todos en mi vida. ¡PARA YA! EL PATRÓN, EL MONSTRUO. ESE HORRIBLE RITUAL DE HUMILLACIÓN SEXUAL, REPRESALIA, VICTIMIZACIÓN Y DOLOR. ¡ESA MIERDA! ¡PARA! ¡AHORA! ¡PARA CONMIGO!
Tiene un comentario en curso. ¿Está seguro de que desea descartarlo?
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel, aliquet nec, vulputate
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel, aliquet nec, vulputate
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel, aliquet nec, vulputate
0
Miembros
0
Vistas
0
Reacciones
0
Historias leídas
Para obtener ayuda inmediata, visite {{resource}}
Para obtener ayuda inmediata, visite {{resource}}
Hecho con en Raleigh, NC
|
Lea nuestras Normas de la comunidad, Política de privacidad y Términos
Por favor, respete nuestras Normas de la comunidad para ayudarnos a mantener Our Wave un espacio seguro. Todos los mensajes serán revisados y se eliminará la información que los identifique antes de su publicación.