🇬🇧
Historia de un superviviente

COCSA Chica con Chica

Historia original

Soy mujer y una amiga me agredió sexualmente cuando teníamos 9 años. Quiero compartir esto porque no encuentro otra historia sobre violencia de género entre mujeres y me hace sentir que lo que me pasó no fue suficientemente grave, ya que se trataba de una niña y de otro niño de mi edad. Sé que no es cierto, pero me ha llevado tiempo darme cuenta de que lo que ocurrió fue una agresión y fue suficientemente grave. Creo que me habría ayudado escuchar historias similares, así que espero que esto le sirva a alguien que haya estado en mi misma situación. Ocurrió cuando tenía unos 8 o 9 años. No recuerdo todo de principio a fin ni cuántas veces sucedió, pero hay otros detalles (como el entorno y los olores) que son muy vívidos. Compartiré solo lo que recuerdo. No sé qué me llevó a este punto, pero el primer recuerdo que tengo es de mí tumbado boca arriba en la cama y ella estaba encima de mí sujetándome, y yo tenía miedo, intentando zafarme y quitármela de encima. Recuerdo la sonrisa burlona en su cara, como si le pareciera gracioso y disfrutara viéndome retorcerme. Recuerdo esforzarme mucho para quitármela de encima, pero al mismo tiempo no quería hacerle daño porque era mi amiga. Así que no la estaba golpeando ni siendo agresivo, solo intentaba zafarme de debajo de ella mientras estaba sentada encima de mí boca abajo/pecho. Esta amiga era una buena amiga que no era agresiva ni desagradable, así que creo que esto es lo que lo hizo todo aún más confuso. ¿Ni siquiera creo que sepa que hizo algo malo? No tengo ni idea. Me da mucha vergüenza decir lo siguiente, pero lo haré porque es anónimo y tal vez pueda ayudar a alguien a sentirse mejor con lo que le pasó. Recuerdo que se bajó los pantalones mientras todavía estaba a horcajadas/flotando sobre mí. Tan pronto como lo hizo, me ATERRORIZÉ. Estaba tan asustado. Lo siguiente que recuerdo es su trasero viniendo hacia mí y sentándose en mi cara. Me siento tan avergonzado de decir esto, suena tan estúpido pero fue tan aterrador y no lo quería. Lo siguiente que recuerdo es que estaba encima de mí otra vez y de frente a mí (los pantalones todavía estaban abajo) con su vagina afuera para que la viera y cerca de mi cara. Recuerdo que se tocó la vagina con los dedos y luego intentó tocar mi boca con los dedos/poner los dedos en mi boca. Estaba tan, tan, tan asustado y hacía todo lo posible para apartar la cabeza y asegurarme de que sus dedos no me tocaran. Recuerdo el olor de su vagina y la imaginé cerca de mi cara, pero no puedo recordar si me tocó la cara. Estaba tan asustado. Recuerdo sentirme tan confundido y también aterrorizado de que mi madre entrara. Sabía que lo que estaba sucediendo no estaba bien. No recuerdo mucho más, salvo esos dos flashbacks y luego recuerdo que fingí dormirme en otra cama. No sé por qué no la golpeé para quitármela de encima ni grité para que mi madre me oyera. No sé por qué tenía miedo de que mi madre entrara, como si fuera yo quien hacía algo mal. Me gustaba esta amiga; era buena persona y no una acosadora, así que creo que eso lo hizo más confuso porque no quería ser mala ni herirla ni que nadie pensara mal de ella. Otro recuerdo que tengo después de eso es una pijamada en su casa y recuerdo sentirme incómoda. Recuerdo que llevaba un camisón sin ropa interior y que tuvimos que compartir la cama. Me sentí muy incómoda y no quería estar cerca de ella en la cama. Tengo un mal presentimiento sobre esa noche, pero no recuerdo si pasó algo. Ahora tengo 24 años y por fin me estoy dando cuenta de que lo que me pasó fue un caso de abuso sexual infantil y de lo mucho que me ha afectado. He sufrido depresión durante años y he estado tomando medicación durante los últimos 8 años. Siempre me he preguntado por qué mi depresión no desaparecía. No tengo motivos para estar triste, tengo una buena familia, muchos amigos, un trabajo, un novio genial... pero parece que no puedo librarme de la depresión. He reprimido los recuerdos de lo que pasó ese día durante 11 años y no tengo ni idea de por qué ha vuelto a mi mente ahora, pero parece que no puedo ignorarlo. Es lo único en lo que he pensado durante dos semanas y no puedo creer que me haya llevado tanto tiempo darme cuenta de lo que pasó y de que esa situación ha causado tantos problemas en mi vida. Era una niña tan feliz y tan inocente. Ella me expuso a cosas que no sabía y que no debería haber sabido. Era demasiado joven. Me dejó confundida y avergonzada. Luego tengo recuerdos de mí misma masturbándome y viendo porno, e incluso una vez le enseñé porno a otra amiga. Me siento fatal por haberle mostrado pornografía de mi edad a alguien más cuando éramos tan jóvenes. Ninguno de nosotros debería haber estado expuesto a eso. Incluso siento lástima por la chica que me agredió porque no puedo evitar pensar que ella también debió haber sido abusada porque, si no, ¿por qué sabría lo que estaba haciendo? No le guardo rencor porque no creo que quisiera causarme este daño. Durante años he sentido una gran vergüenza. He cuestionado mi propia sexualidad durante años por eso. Me he preguntado si lo disfrutaba. He tenido tantos sentimientos confusos al respecto. He intentado con todas mis fuerzas olvidarlo y he logrado pasar años sin que el recuerdo resurja. He sentido tanto odio y vergüenza hacia mí misma. No he podido precisar por qué me sentí así hasta ahora que estos recuerdos han regresado. Se lo conté a mi novio, pero no lo gestionó bien. Lloró, lo que me hizo sentir peor por lo que pasó. Siento la necesidad de hablar con alguien sobre esto porque no puedo dejar de pensar en lo que pasó. Me hace sentir ansiosa como si fuera a tener un ataque de pánico. Siento que está tan cerca de salir de mi boca y solo NECESITO contárselo a alguien. Quiero contárselo a mi madre o a mi hermana, pero tengo mucho miedo de que me juzguen. Tengo miedo de que piensen que soy rara. O que no es para tanto. No creo que realmente pudiera dejar que las palabras salgan de mi boca para contárselo a mi familia. Cuando reflexiono sobre mis años de adolescencia/adultez, muchas más cosas tienen sentido. Mi depresión, mi autodesprecio, mi vergüenza, mi baja autoestima... todo tiene más sentido. He sido una persona complaciente toda mi vida y he sido pésima para ponerme límites. Continuamente he dejado que amigos, novios y personas con poder crucen mis límites. Siento que no me he respetado mucho en algunos aspectos y me arrepiento de no haberme defendido cuando he estado en situaciones incómodas. Primer ejemplo: Cuando tenía 17 años, mi profesor de conducir (que tenía entre 40 y 50 años, estaba casado y tenía una hija de mi edad) hizo algunos comentarios inapropiados. Uno de ellos fue sobre que le estaba haciendo una mamada y otro sobre que me estaba besando. Me reí torpemente y no dije nada, lo que pareció ofenderlo y luego dijo: "Entonces lo tomaré como un no". Seguí sin decir nada, simplemente me sentí incómodo y cambié de tema. Seguí teniendo clases con él. Debería haberle dicho que era un pervertido asqueroso y no haber vuelto a subirme a su coche. Pero me sentí mal y no quería molestarlo. Mi hermano también tiene el mismo profesor de conducir y le tenía mucho cariño, así que no quería causar problemas ni que la gente pensara mal de él. Segundo ejemplo: Cuando tenía 12 o 13 años, me senté junto a un chico en clase de inglés. Me puso la mano en el muslo. Le dije que no y le aparté la mano. Siguió intentándolo otra vez y yo le decía que no y le quitaba la mano. Todavía no era sexualmente activa, ni quería serlo, y ni siquiera me gustaba ese chico. Me parecía repugnante. No paró y acabó tocándome a través de las bragas. Recuerdo que estaba asustada e incómoda. No quería que lo hiciera, pero no quería meterlo en problemas ni llamar la atención. Tenía miedo de que la profesora lo viera y que ambos tuviéramos problemas. No recuerdo cómo terminó, pero creo que al final aceptó un no por respuesta. Una vez más, ahora me arrepiento de no haber gritado: "¡¿Qué haces?! ¡Suéltame!". No entiendo por qué tenía tanto miedo de molestar o hacer quedar mal a los demás. Estaba eligiendo eso por encima de mi propia comodidad y mis límites. Tercer ejemplo: De los 18 a los 21 años, estuve en una relación emocionalmente abusiva (que también llegó a ser física en algunas ocasiones). Dejé que ese novio me quitara la confianza que me quedaba. Me menospreciaba constantemente, me hacía cuestionar mis propias experiencias, me manipulaba, me asustaba, me tiraba al suelo/de la cama cuando se enfadaba, me destrozaba cosas a mi alrededor cuando se enfadaba, me decía que era tonta, repugnante, vergonzosa, patética. Estaba tan manipulada por él que, al final de esa relación, solo era la sombra de mi antiguo yo. Cuando miro hacia atrás, me doy cuenta de lo mucho que me afectó y también de lo mal que estaban algunas cosas (incluidas las sexuales). Después de un par de años de relación, no solía querer tener relaciones sexuales con él porque era horrible conmigo y me hacía sentir fatal, y con el tiempo empecé a resentirme. Nunca lo besaba ni me acercaba sexualmente. A veces era amable conmigo, y era genial, y me sentía querida, y luego teníamos sexo e INSTANTÁNEAMENTE dejaba de esforzarse ni de ser cariñoso conmigo. En cuanto conseguía lo que quería, volvía a ser como siempre. Hacia el final de la relación, cuando teníamos sexo, lo hacía porque él quería, no porque yo quisiera. Me quedaba tumbada esperando que se diera prisa y terminara. Se notaba que no le importaba ni yo ni mi placer. Me follaba como a un objeto hasta que terminaba. Todo era para él, no para mí. Además, la mayoría de estos encuentros eran después de que me convenciera de tener sexo después de que le dijera que no tenía ganas. En varias ocasiones me pidió que le hiciera sexo oral y le dije que no quería. No paraba de pedírselo hasta que cedía. Me rogaba hasta que cedía y lo hacía. Incluso se ofreció a llevarme a cenar o a darme dinero si lo hacía (lo cual, obviamente, rechacé). Esto demuestra lo poco que me respetaba: mi propio novio de tres años intentaba sobornarme para que le hiciera favores sexuales cuando sabía que yo no quería. Recuerdo varias veces, después de que insistiera una y otra vez para que le hiciera sexo oral, al final le dije: "Vale, vale, pero para que lo sepas, no quiero hacerlo, así que no será muy bueno/probablemente no será muy placentero", y él seguía queriendo que lo hiciera. Literalmente le decía: "NO QUIERO HACER ESTO", y seguía sin importarle, solo quería lo que quería. Siento que estoy mejorando en poner límites y creo que estoy lista para ir a terapia por lo que me pasó a los 9 años y mi última relación. No puedo evitar pensar que lo que me pasó a los 9 años es la razón por la que soy como soy. Nunca entendí por qué estaba tan deprimida. Ni mi familia ni mis amigos lo entendían, porque para ellos "lo tenía todo" y tenía una vida maravillosa. También creo que lo que me pasó a los 9 años es la razón por la que terminé en una relación abusiva y terminé siendo tan complaciente con los demás, sin saber poner límites y dejando que me faltaran al respeto. Espero de verdad que algún día pueda vivir una vida feliz. Espero que compartir esto ayude a otras personas que hayan sufrido abuso sexual infantil o agresión sexual entre mujeres a darse cuenta de que es igual de incorrecto e igual de válido.

Solo estoy comprobando...

¿Descartar mensaje?

Tiene un comentario en curso. ¿Está seguro de que desea descartarlo?

Contenido comunitario similar

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel, aliquet nec, vulputate

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel, aliquet nec, vulputate

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetuer adipiscing elit. Aenean commodo ligula eget dolor. Aenean massa. Cum sociis natoque penatibus et magnis dis parturient montes, nascetur ridiculus mus. Donec quam felis, ultricies nec, pellentesque eu, pretium quis, sem. Nulla consequat massa quis enim. Donec pede justo, fringilla vel, aliquet nec, vulputate

0

Miembros

0

Vistas

0

Reacciones

0

Historias leídas

¿Necesitas un descanso?

Para obtener ayuda inmediata, visite {{resource}}

Hecho con en Raleigh, NC

|

Lea nuestras Normas de la comunidad, Política de privacidad y Términos

Publicar un mensaje

Comparte un mensaje de apoyo con la comunidad.

Te enviaremos un correo electrónico en cuanto se publique tu mensaje. así como enviar recursos útiles y apoyo.

Por favor, respete nuestras Normas de la comunidad para ayudarnos a mantener Our Wave un espacio seguro. Todos los mensajes serán revisados ​​y se eliminará la información que los identifique antes de su publicación.

Haz una pregunta

Pregunta sobre supervivencia o apoyo a sobrevivientes.

Te enviaremos un correo electrónico en cuanto tengamos respuesta a tu pregunta, además de recursos útiles y apoyo.

¿Cómo podemos ayudarte?

Indícanos por qué denuncias este contenido. Nuestro equipo de moderación revisará tu informe en breve.

Violencia, odio o explotación

Amenazas, lenguaje de odio o coerción sexual

Acoso o contacto no deseado

Acoso, intimidación o mensajes no deseados persistentes

Estafa, fraude o suplantación de identidad

Solicitudes engañosas o hacerse pasar por otra persona

Información falsa

Afirmaciones engañosas o desinformación deliberada

Comparte tus Comentarios

Cuéntanos qué funciona (y qué no) para que podamos seguir mejorando.

Iniciar sesión

Ingresa el correo electrónico que usaste para enviar tu solicitud a Our Wave y te enviaremos un enlace para acceder a tu perfil.

Actividad de puesta a tierra

Encuentra un lugar cómodo para sentarte. Cierra los ojos suavemente y respira profundamente un par de veces: inhala por la nariz (cuenta hasta 3), exhala por la boca (cuenta hasta 3). Ahora abre los ojos y mira a tu alrededor. Nombra lo siguiente en voz alta:

5 – cosas que puedes ver (puedes mirar dentro de la habitación y por la ventana)

4 – cosas que puedes sentir (¿qué hay frente a ti que puedas tocar?)

3 – cosas que puedes oír

2 – cosas que puedes oler

1 – cosa que te gusta de ti mismo.

Respira hondo para terminar.

Desde donde estás sentado, busca objetos con textura o que sean bonitos o interesantes.

Sostén un objeto en la mano y concéntrate completamente en él. Observa dónde caen las sombras en algunas partes o quizás dónde se forman formas dentro del objeto. Siente lo pesado o ligero que es en la mano y cómo se siente la textura de la superficie bajo los dedos (esto también se puede hacer con una mascota, si tienes una).

Respira hondo para terminar.

Hazte las siguientes preguntas y respóndelas en voz alta:

1. ¿Dónde estoy?

2. ¿Qué día de la semana es hoy?

3. ¿Qué fecha es hoy?

4. ¿En qué mes estamos?

5. ¿En qué año estamos?

6. ¿Cuántos años tengo?

7. ¿En qué estación estamos?

Respira hondo para terminar.

Coloca la palma de la mano derecha sobre el hombro izquierdo. Coloca la palma de la mano izquierda sobre el hombro derecho. Elige una frase que te fortalezca. Por ejemplo: "Soy poderoso". Di la oración en voz alta primero y da una palmadita con la mano derecha en el hombro izquierdo, luego con la mano izquierda en el hombro derecho.

Alterna las palmaditas. Da diez palmaditas en total, cinco de cada lado, repitiendo cada vez las oraciones en voz alta.

Respira hondo para terminar.

Cruza los brazos frente a ti y llévalos hacia el pecho. Con la mano derecha, sujeta el brazo izquierdo. Con la mano izquierda, sujeta el brazo derecho. Aprieta suavemente y lleva los brazos hacia adentro. Mantén la presión un rato, buscando la intensidad adecuada para ti en ese momento. Mantén la tensión y suelta. Luego, vuelve a apretar un rato y suelta. Mantén la presión un momento.

Respira hondo para terminar.